Bron van vermaak

Jeetje, wat gebeurt er soms veel in filmland. Waar moet ik beginnen?
Moeten we het hebben over de nieuwe directeur van het Nederlands Filmfonds? Weer iemand die uit de filmfestivalcultuur komt. Is dat verstandig?
Had het niet iemand moeten zijn die de laatste jaren met zijn voeten in de filmmodder heeft gestaan? Die begrijpt hoe lastig het is om voor te weinig geld in Nederland tegen beter weten in films van de grond te krijgen. En hoe vervelend het is bedolven te worden onder een toenemende regeldruk?
Aan de andere kant is dit dan gelukkig weer iemand die weet wat kwaliteit is. Dat is dan weer prettig, want wie wil er nou geen goede films maken? Ik wel!
Over kwaliteit gesproken: waar is de Telefilm gebleven? Twintig jaar geleden opgericht met het doel zes films per jaar te maken. Stilletjes via de achterdeur afgevoerd. Ik heb geen filmmaker zich erover horen opwinden. Bezuinigingen? Gebrek aan animo? Gewoon vergeten? Scheelt in ieder geval weer geld.
Over geld gesproken: wat gebeurt er nu met het budget van het CoBo-fonds? Het fonds dat zijn inkomsten krijgt uit doorgifte van uitzendingen in het buitenland en dat voor een groot deel de Telefilms financierde. Ik hoorde dat ze dertig miljoen in kas hebben. En binnenkort nog meer want het schijnt dat ook daar de regeldrift heeft toegeslagen en de eerste dagvaardingen zijn al rondgestuurd. Producenten moeten opeens bonnetjes van jaren geleden verantwoorden onder dreiging van beslaglegging op hun twintig meter lange jacht in de haven van Cannes, of hun derde huis in de Algarve.
Filmmakers pikken deze betutteling niet meer. De messen worden geslepen en de gele hesjes worden uit de mottenballen gehaald.
En zonder die Telefilms krijgen ook acteurs minder werk. En die hadden het al zo moeilijk. Na de regisseurs, scenarioschrijvers en cameramensen beklaagden ook zij zich onlangs over het huidige filmklimaat. Slecht betaald of verwacht voor een boekenbon een rol te komen vervullen; een speelbal van de producent dankzij slechte afspraken of productioneel wanbeleid - het waren weer de bekende verhalen. Helaas.
En de dreiging dat homoseksuele, blinde en gehandicapte personages alleen nog maar gespeeld mogen worden door acteurs met dezelfde beperkingen, is natuurlijk ook geen prettig vooruitzicht.
En dan zijn ook alle aanklachten tegen Kevin Spacey vervallen en hoe de rechtszaak tegen Harvey Weinstein gaat uitpakken weten we pas in september.
En zou het nog tot een vervolging komen van Job Gosschalk? Of is iedereen daar misschien ook een beetje te hard van stapel gelopen? Zijn er mensen onterecht aan de schandpaal genageld en is er een bedrijf onnodig om zeep geholpen?
Ach, zo zie je maar weer. Film is één grote bron van vermaak. Daarvoor hoef je niet eens de bioscoop in.

= = = =

 deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 24 Juli 2019

Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen? 
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:  
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html