zondag 5 november 2017

KANNIBALEN


Dat de nood onder de Nederlandse filmmakers hoog is, blijkt uit het feit dat 130 regisseurs een aanvraag hebben gedaan voor een financiële bijdrage bij het zogenaamde DirectorsNL Fonds (een onderdeel van het VEVAM Fonds).

Ze realiseren zich waarschijnlijk niet dat ze hiermee kannibaliseren op de repartitiegelden waar hun mederegisseurs - als aangeslotenen bij de VEVAM -  recht op hebben



De Vevam is een organisatie die auteursrechtelijke vergoedingen onder de aangesloten regisseurs moet verdelen.
Van het geld dat er bij de Vevam binnenkomt gaat een deel af als administratiekosten en 5% gaat naar het zogenaamde VEVAM Fonds
Zo’n fonds zien we bij meer beheersorganisaties en is bedoeld voor het financieel ondersteunen van sociale, culturele en educatieve projecten waarmee de positie van regisseurs in het algemeen versterkt wordt.

De SoCugelden zijn nooit bedoeld om op subjectieve basis bijdragen te verstrekken aan een selectie van de aangesloten regisseurs.

Toch is dat wat het VEVAM fonds sinds 2017 meent te moeten doen en heeft daartoe het DirectorsNL Fonds opgericht. Tweehonderduizend euro wordt verdeeld onder de aanvragers.
Volgens het eerste verslag heeft een niet nader benoemde commissie (waarom wordt er niet vermeld wie er in die commissie zitten?) aan 47 regisseurs in het eerste half jaar van het bestaan van de regeling een bijdrage verstrekt.

De VEVAM lijkt behoorlijk van haar oorspronkelijke doelstelling te zijn afgedwaald en lijkt nu ook nog eens Filmfondsje te willen gaan spelen. Alsof het goed beheren en uitkeren van repartitiegelden niet al genoeg tijd en energie vergt.

Bezwaren tegen de regeling worden weggewuifd met verwijzing naar de reglementen. Maar… dat iets is toegestaan op grond van de reglementen hoeft toch nog niet te betekenen dat je het ook moet doen?

In een toelichting over de besluitvorming – wie wel en wie niet een bijdrage krijgt - staat ook nog eens dat de commissie en het bestuur geen verantwoording over de keuzes hoeft af te leggen. Machtsmisbruik en vriendjespolitiek liggen op de loer.

Wie de uitverkoren regisseurs zijn staat niet ook vermeld in het eerste verslag over de nieuwe regeling. Ik had wel graag willen weten wie er met een deel van mijn auteursrechtelijke vergoedingen vandoor is gegaan.

Maar ik zal ze niks kwalijk nemen - mijn mederegisseurs – behalve misschien dat ze wat naïef geweest zijn.
De Nederlandse film is in het Andes gebergte neergestort en het was een kwestie van tijd voordat we de tanden in elkaar zetten.

De VEVAM daarentegen moet snel ophouden met deze rare hobby en zich op zijn oorspronkelijke taak richten.

De weg naar een gezonder filmklimaat en een betere positie voor makers is een lastige en het is heel begrijpelijk dat er af en toe een verkeerde afslag wordt genomen. Maar met een beetje moeite krijgen we het vliegtuig weer in de lucht.