Emiel: ‘Schrijven. Is bijna af. Wordt erg leuk.’
Harry: ‘Welk script is dat?’
Emiel: ‘Die comedy over die bankier die in gewetensnood raakt en al zijn geld aan liefdadigheid geeft. Heb ik je vorig jaar over verteld. Jij zou nog kijken of je er financiering voor kon vinden.’
Harry: ‘O ja, ik weet het weer. Nog niet gelukt.’
Emiel: ‘Vorig jaar zei je dat het geen probleem zou zijn.’
Harry: ‘Markt is helemaal veranderd. Alles boven de twee miljoen budget wordt moeilijk. En die liefdadigheidsinstellingen liggen nu ook een beetje onder vuur. Heb je niks met criminelen?’
Emiel: ‘Een script bedoel je?’
Harry: ‘Idee of script. Je had toch iets met zeerovers?’
Emiel: ‘ Ja, dat speelt in de Gouden Eeuw.’
Harry: ‘Kan je daar geen Syrische asielzoekers van maken? Ze willen graag dat het aanhaakt bij de actualiteit.’
Emiel: ‘Wie wil dat?
Harry: ‘Het Toedeledokiteevee fonds. Er komt weer een nieuwe ronde aan, en ik dacht meteen aan jou.’
Emiel: ‘Ik kan toch geen asielzoekers in de Gouden Eeuw plaatsen.’
Harry: ’Tuurlijk niet, het moet wel in het nu spelen, dat is een van de eisen. Zelfde verhaal, veranderen we niks aan. Alleen nu met asielzoekers, of bootvluchtelingen. Maar dan wel criminele bootvluchtelingen; dus dat ze wat stelen of zonder kaartje reizen. Iemand verkrachten is natuurlijk helemaal goed. Als het maar maatschappelijke urgentie heeft. Dan kan ik er wat mee.’
Emiel: ‘Ja, ik weet niet…’
Harry: ‘Acht ton, tien draaidagen. Elf als we zonder make-up werken. Moet dan nog wel door de molen heen.’
Emiel: ‘Het is een prijsvraag?’
Harry: ‘Welnee. Een commissie maakt de uiteindelijke keus. Heel capabele mensen. Ze kiezen altijd voor kwaliteit. En dat lever jij als geen ander, kwaliteit.’
Emiel: ‘Tsja, ik zou toch liever m’n eigen script doen.’
Harry: ‘Komt nog wel. Maar die Gouden Eeuw, daar kan ik op dit moment niks mee.’
Emiel: ‘Ik heb hier nog wel dat script liggen wat je vorig jaar niet wou indienen.’
Harry: ‘Help me even. Waar ging dat ook weer over?’
Emiel: ‘Seksuele intimidatie op de werkvloer. Speelde in de film en TV wereld.’
Harry: ‘O ja. Die actrice die bij elke casting uit de kleren moest. Was een beetje ongeloofwaardig.’
Emiel: ‘Actueel onderwerp inmiddels, lijkt me. Ik was er zelf heel blij mee.’
Harry: ‘Hmm… Is niet het thema van de nieuwe reeks. Kan je van die actrice geen bootvluchteling met een gendercrisis maken? En van die regisseur een teruggekeerde militair met PTSS? Dan heeft het toch iets crimineels.’
Emiel: ‘Ik weet niet, wordt toch iets anders…’
Harry: ‘En als het zich afspeelt in Oost Groningen, dan kan ik er wat mee.’
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool
deze column verscheen ook in Het Parool
