Uitverkoren

Het valt niet mee. Ben je een van de uitverkorenen die mag stemmen welke Nederlandse films er dit jaar met een Gouden Kalf bekroond worden, moet je natuurlijk wel al die films zien en belangrijker nog: er een mening over hebben.
Dit jaar dingen er 32 films mee. Nou ja, Nederlands… Het is me niet helemaal duidelijk wat het criterium is voor wat een Nederlandse film is. Allerlei talen komen langs: behalve Nederlands veel Engels, maar ook Pools, Italiaans, Spaans, Arabisch, Bosnisch, Frans. En veel Belgische accenten vanwege Belgische acteurs. Dat laatste komt natuurlijk omdat er veel geld in België moet worden uitgegeven om het budget rond te krijgen. En dat komt weer omdat de Belgische Tax Shelter niet onder staatssteun wordt gerekend en de Nederlandse Tax Incentive wel. Maar goed, dit wordt misschien te ingewikkeld voor de argeloze Nederlandse filmliefhebber.
Dat een groot deel van het filmaanbod kinderfilms of romcoms zijn, is niet verrassend. Al jaren ligt de passie en expertise van Nederlandse filmmakers bij die genres.
Ik had drie jaar geleden al voorspeld dat Prooi de laatste Nederlandse popcornmovie zou zijn - en dan bedoel ik een film in het thriller- actie- of horrorgenre. Helaas kunnen we inmiddels vaststellen dat die voorspelling is uitgekomen. Van de 32 films zou je er met enige goede wil twee in die categorie kunnen plaatsen. Beiden waren gebaseerd op een boek.
Want hoeveel oorspronkelijke films worden er eigenlijk gemaakt? Films die niet op een boek gebaseerd zijn, of op televisie- of webserie of op een eerdere film - een film dus waar een origineel script aan ten grondslag ligt. Van de 32 films telde ik er 16. De helft. Dat vond ik eigenlijk nog verheugend veel.
Gelukkig heb ik niet alle 32 films hoeven zien, maar heeft de DAFF, de Dutch Academy For Film, de organisatie die de verkiezing organiseert, mij slechts vijftien willekeurig gekozen films toegewezen.
Ik ga er tenminste vanuit dat ze willekeurig gekozen zijn, want het lijkt me niet dat een Googlebot op basis van een algoritme mijn kijkgedrag heeft geanalyseerd en het passend vond mij een groot aantal animatie- en kinderfilms te laten beoordelen.
Ik zou graag liegen dat ik ze allemaal van het begin tot het eind heb uitgekeken en zo het respect heb betoond dat mijn collega’s verdienen, maar ik moet eerlijk zijn. De meeste films heb ik gestopt na 15 of in een gunstig geval 20 minuten. Niet netjes. Ik weet het.
Ook waren er een paar films die ik al na 5 minuten niet meer kon aanzien. Welke dat waren, zeg ik natuurlijk niet, maar dat weten we straks bij de uitreiking van de Gouden Kalveren in september. Die gaan er dan vandoor met de belangrijkste prijzen.
Zo ging het tenminste vroeger, en zo zal het altijd gaan.
Kwestie van smaak, zullen we maar zeggen.

= = = =

 deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 10 Juli 2019

Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen? 
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:  
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html