zaterdag 6 oktober 2018

Spookjury


‘We moeten het echt even uitleggen.’
‘Wat uitleggen?’
‘Waarom die films genomineerd zijn, waarom ze goed zijn.’
‘Ze zijn genomineerd omdat de DAFF-leden[1] erop gestemd hebben.’
‘DAFF-leden stemmen niet op films die ze goed vinden, maar op vrienden, of collega’s waar ze mee hebben samen gewerkt. Of de producent roept ze dwingend op om toch maar vooral op zijn film te stemmen. Zo gaat dat toch overal. Heeft niets met kwaliteit te maken.’
‘Je lult. Die stemprocedure gaat heel zorgvuldig.’
‘Hoe weet je dat? Hij is niet openbaar en er kom geen notaris aan te pas. Dacht je dat die DAFF-leden überhaupt alle films gezien hebben?’
‘Nee, dat lijkt me fysiek onmogelijk.’
‘Precies. En daarom moeten wij het publiek even uitleggen waarom een film genomineerd is. Daar hebben ze recht op.’
‘Maar wij weten toch ook niet waarom die DAFF-leden ergens op gestemd hebben?’
‘Laat een stagiaire even wat oude juryrapportjes opsnorren. Met wat knip en plakwerk komen we een heel eind.’

Zo moet het ongeveer gegaan zijn. De tekstjes die de genomineerde films, acteurs en crewleden tijdens de livestream van het Gouden Kalveren Gala begeleidden.
Totale malligheid.
Werd het jurysysteem een paar jaar geleden ingeruild voor een stemsysteem, komt er een spookjury terug die juryrapportjes in elkaar knutselt.
Dat je juryrapportjes in elkaar kan draaien zonder de films gezien te hebben, weet ik al sinds ik zelf in de jury voor het Gouden Kalf zat, ergens in de tachtiger jaren.
De bekende quizmaster die voorzitter van onze jury was, had ons tijdens een eerste vergadering op het hart gedrukt dat we alle geselecteerde films van het begin tot het eind moesten uitzitten. Dat dat onbegonnen werk was bleek al snel. Na de zoveelste Van Gewest tot gewest uitzending over de aardappelteelt in Groningen - dat soort films dongen toen nog mee voor beste documentaire - , was het de juryleden toegestaan om uit voorstellingen te lopen en zelfs films over te slaan.
Zo kon het gebeuren dat de bekende schrijver die de juryrapporten moest schrijven, het rapport voor de genomineerde prestatie van een actrice geheel uit zijn duim moest zuigen omdat hij de bewuste film niet gezien had.

Tegenwoordig wordt daar streng tegen opgetreden, getuige het reglement van het Filmfestival:


- Stemmers worden gevraagd in beide rondes alle films te kijken voordat zij tot stemmen overgaan. Tevens worden zij gevraagd zich te onthouden van stemmen indien zij zich onbevoegd voelen of niet een aanzienlijk aantal films gezien hebben. -

Tsja, hoe dat gecontroleerd wordt is onduidelijk. Zouden er echt DAFF-leden zijn die zich onthouden van stemming als ze niet alle films gezien hebben?
Ook staat er:

- Het maken van of aanzetten tot het maken van stemafspraken is ten strengste verboden. -

Wie controleert dat? Ik lees nergens dat er een notaris bij de stemprocedure betrokken is.
Bij wie komen de stemmen binnen? Wie telt de stemmen? Hoeveel mensen hebben er per categorie gestemd, hoeveel daarvan hebben er op de winnaar gestemd? Wie krijgen tijdens de stemrondes het verloop van de stemming onder ogen? Waarom is de uitslag niet openbaar? Hoe kom je er trouwens achter of er wel of niet stemafspraken gemaakt worden? Houdt het bestuur hier toezicht op?
Wat meer transparantie zou wenselijk zijn.

Dat het bestuur van de DAFF en het NFF - niet geheel onlogisch - bestaat uit filmprofessionals die allemaal geheel of zijdelings betrokken zijn bij de meedingende films is een extra reden om onduidelijkheid over belangenverstrengeling te vermijden.

Maar de belangrijkste vraag is natuurlijk: Wie zaten er in de spookjury?


= = = =


[1] DAFF = Dutch Academy of Film



Geen opmerkingen:

Een reactie posten