Vrijplaats

Harry: ‘Emiel, met Harry. Ken jij die vrijplaats bij het Filmfonds?’
Emiel: ‘Je bedoelt die binnentuin achter het gebouw, waar de aanvragers met de consulenten moeten neuken?’
Harry: ‘Nee, even serieus. Ik dacht, ik geef je even een tip.’
Emiel: ‘Maar dat is toch alleen voor ervaren scenaristen? Je moet minstens twee bioscoopfilms geschreven hebben.’
Harry: ’Dat was vroeger zo. Maar toen reageerden er alleen maar ouwe lullen, dus hebben ze de criteria wat verruimd.’
Emiel: ‘Ik dacht dat die regeling nu juist bestemd was voor ervaren scriptschrijvers die nu eindelijk eens zonder producent een scenario wilden ontwikkelen.’
Harry: ‘Welnee, het bestuur kan gewoon besluiten dat iemand die nog nooit een script heeft geschreven over voldoende ervaring beschikt. Je moet wel een goede motivatie schrijven. En dat kan jij als geen ander. En verder ben je helemaal vrij.’
Emiel: ‘Klinkt goed. Dan kan ik misschien eindelijk eens werken aan mijn schateiland-film.’
Harry: ‘Ho, wacht even. Je hebt nu al drie films over zeerovers geschreven en die kon ik alle drie niet financieren.’
Emiel: ‘Films over de middeleeuwen bedoel je. En ik heb nu toch niks met jou te maken?’
Harry: ‘Klopt. Je bent helemaal vrij. Mij betrek je er pas bij in een later stadium.’
Emiel: ‘Dus wat mankeert er aan mijn schateiland-film?’
Harry: ‘Een van de voorwaarden is dat het vernieuwend binnen jouw oeuvre moet zijn. Dus niet weer een script over de middeleeuwen.’
Emiel: ‘Maar daar ben ik juist erg goed in. Heb jaren research gepleegd.’
Harry: ‘Gerard had vorig jaar een filmplan voor een horrorfilm ingediend.’
Emiel: ‘Daar is ie erg goed in.’
Harry: ‘Wat heet; heeft acht bioscoophits op zijn naam staan. Maar kreeg geen geld, want het was niet vernieuwend binnen zijn oeuvre. Bovendien houden ze bij het fonds niet van horror.’
Emiel: ‘Je bedoelt dat ik nu opeens een romcom of een western moet schrijven.’
Harry: ‘Precies, daar ben je helemaal vrij in.’
Emiel: ‘Maar dat kan ik helemaal niet.’
Harry: ‘Ja hoor eens, wees blij dat er een regeling is waar je als scenarioschrijver helemaal vrij bent om een script te ontwikkelen.’
Emiel: ‘Zo vrij klinkt het anders niet.’
Harry: ‘Je moet natuurlijk wel een beetje binnen de lijntjes blijven kleuren. Maar doe die aanvraag nou gewoon. Nee heb je, ja kan je krijgen.’ 
Emiel: ‘Wat moet ik indienen?’
Harry: ‘CV, filmografie, toelichting, persoonlijke motivatie, urgentie, synopsis, plan van aanpak, wat dvd’s van eerder werk.’
Emiel: ‘Jemig, dat is nogal wat.’
Harry: ‘En als het toegewezen wordt moet je ook een verslag van het werkproces opleveren.’
Emiel: ‘Tsja, ik weet het niet.’
Harry: ‘Denk erover na. En als je het niet wilt, dan kan je ook via mij een aanvraag indienen. Maar dan wordt het natuurlijk een heel ander verhaal. Die keuze is aan jou. Daar ben je helemaal vrij in.’ 

= = = =

 deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 17 oktober 2018


Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen? 
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:  
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html