Hobby

Robbie: “Met Robbie.”
Klaas: “Hallo Robbie, met Klaas Huppel van de Filmkrant. Ik ben een stukje aan het schrijven over de benoeming van de nieuwe directeur van het Filmfonds en nu komt jouw naam steeds naar boven als een van de gegadigden. Klopt dat?”
Robbie: “Kan ik niks over zeggen, maar klopt wel.”
Klaas: “Wat ik me afvroeg, jij hebt toch weinig met film? Denk je dat je een kans maakt?”
Robbie: “Natuurlijk. Ze zochten iemand met een scherp oog voor kansen. Nou, als ik een kans zie, dan grijp ik die.”
Klaas: “Maar je bent twintig jaar directeur geweest van een krokettenfabriek. Dat is toch heel wat anders dan leiding geven aan zoiets als het Filmfonds.”
Robbie: “Niet echt. In het profiel staat dat er gezocht wordt naar iemand die over relevante leidinggevende ervaring in een organisatie met hoogopgeleide professionals beschikt. Nou, ik weet niet of je enig idee hebt wat het fabriceren van een goede kroket inhoudt, maar ik verzeker je dat dat heel wat ingewikkelder is dan het uitdelen van wat geld aan filmende hobbyisten.”
Klaas: “Je ziet film als een hobby?”
Robbie: “Ja. Een serieus vak is toch heel wat anders. Begrijp me niet verkeerd, ik ben jaren voorzitter geweest van de Friese modeltreinvereniging en heb in het bestuur gezeten van de Nederlandse Figuurzaagbond, dus ik weet dat het voor kunstenaars vaak lastig is om de eindjes aan elkaar te knopen. Want het blijft natuurlijk een dure hobby, dat filmmaken.”
Klaas: “Ik denk dat de meeste makers het niet met je eens zijn; die vinden toch echt dat ze een serieus vak uitoefenen.”
Robbie: “Tja, dat zal dan een van mijn eerste taken worden. Om die filmers een stukje realiteitszin mee te geven. Subsidie is tenslotte geen recht.”
 Klaas: “Heb je weleens gesproken met makers? Weet je wat er onder hen leeft, wat hun problemen zijn? Waar het gevoel van ontevredenheid vandaan komt?”
Robbie: “Nee. Hoe kom je daar nou bij? Het woord maker komt in de hele profielschets niet voor. Zou ook een mooie boel worden als filmmakers zich ook nog eens met het beleid gaan bemoeien.”
Klaas: “Maar subsidie is toch bedoeld zodat makers hun werk beter kunnen doen? Ze staan toch aan de wieg van het creatieve proces? Zonder hen geen filmcultuur. Zonder makers zouden er ook geen subsidieaanvragen meer zijn.”
Robbie: “Tja, dat laatste blijft natuurlijk toekomstmuziek.”
Klaas: “Hoe gaat het eigenlijk met je krokettenfabriek?”
Robbie: “Ai. Pijnlijke vraag. Marktaandeel donderde opeens in elkaar. Van 20 naar 10 procent. Maar onze kroketten blijven het erg goed doen op beurzen in de hele wereld.”
Klaas: “Ik denk dat ik wel genoeg heb voor een stukje.”
Robbie: “Hou het wel een beetje positief, hè. Ik moet nog opdraven voor het arbeidsvoorwaardengesprek.”
Klaas: “Natuurlijk. Bedankt voor dit interview Hobby, eh… Robbie.”

= = = =

 deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 12 Juni 2019

Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen? 
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:  
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html