‘Hugo, vandaag moeten we even een aantal drogredenaties doornemen.’
‘Drogredenaties? Wat zijn dat?’
‘Dat zijn vergelijkingen die logisch lijken, maar dat niet zijn.’
‘Aha…’
‘Leer ze dus goed uit je hoofd, voor het geval je geen antwoord weet op een vraag.’
‘Welke vragen dan?’
‘Let op. Iemand vraagt: ‘Maar we weten helemaal niet wat er in het vaccin zit, en of het überhaupt werkt.’
‘Nee, precies, dat weten we niet…’
‘Dat zeggen we dus niet.’
‘Oh ja, dat is waar.’
‘Dan heb ik een aantal mogelijkheden. Je antwoordt: ‘Je weet toch ook niet wat er in een kroket zit?’ Of: ‘Je begrijpt toch ook niets van de films van David Lynch, dus waarom moet je dit begrijpen?’ Of: ’Niemand snapt toch hoe de buitenspelregel werkt? Waarom zou je dit moeten snappen?’
‘Wie is David Lynch?’
‘Was ik al bang voor dat je dat zou vragen. Die valt dus af. Die met die kroket maar doen dan?’
‘Zullen we er frikadel van maken? Dat klinkt lekkerder.’
‘Ok. Prima. Frikadel. Onthou je hem goed?’
‘Ja, die is makkelijk.’
‘De volgende. Iemand vraagt: ‘Waarom moet ik me gedwongen laten vaccineren en krijg ik een QR-pasje.’
‘Ja, waarom eigenlijk?’
‘Dat hebben we in de vorige les uitgelegd. Nu even deze vraag met een drogredenatie beantwoorden.’
‘Wat is een drogredenatie?’
‘Kom op, Hugo, even bij de les blijven. Weer drie mogelijke antwoorden: ‘Als je auto wil rijden moet je toch ook een rijbewijs hebben?’ Of: ‘Als ik naar Noord Korea wil, dan moet ik toch ook een paspoort hebben?’ Of: ‘Als ik naar de hoeren ga, dan moet ik toch ook een condoom meenemen?’
‘Die laatste klopt niet. Ik krijg altijd een condoom.’
‘Oh ja. Dat is waar. Die eerste dan maar doen? Van dat rijbewijs?’
‘Ja, die klopt helemaal.’
’Nou, niet helemaal dus, Hugo, daarom heet het ook een drogredenatie. Maar gelukkig begrijpen maar weinig mensen dat.’
‘Oh ja. Ik vind het nu toch best moeilijk worden.’
‘Als het makkelijk was, dan was iedereen minister.’
‘Is ook weer waar.’
‘Nu een lastige. Als je moet uitleggen waarom een Corona-pas niet leidt tot discriminatie.’
‘Dat lijkt me inderdaad een lastige. Kom maar op…’
‘Je kan dan antwoorden: ‘Je hoeft niet naar het theater, je kan ook een mooie DVD opzetten.’ Of: ‘Je hoeft niet naar de supermarkt, je kan ook wat bestellen via Picnic.’ Of: ‘Je hoeft niet naar het ziekenhuis, je kan ook thuis Dokter Bibber spelen.’
‘Ja, die laatste! Speel ik vaak! Lekker mensen open snijden.’
‘Misschien is die toch wat te heftig. Laten we het op de eerste houden. Van die DVD.’
‘Best mooi, die drogredenaties…’
‘Dan heb ik hier nog wat keuzes voor een slogan.’
‘Wat is een slogan?’
‘Kan je gewoon overal tussendoor gooien. Je moet er wel een vrolijk gezicht bij zetten.’
‘Ook weer lastig.’
‘Komen ze: Niet zaniken met Zeneca, Lekker leren na Vaccineren, Wordt wijzer met Pfizer, Dansen met Janssen.’
‘Hmm, ik vind ze allemaal wel lekker klinken.’
‘Zullen we voor deze eerste prikronde dan maar Dansen met Janssen doen? Die blijft wel hangen bij de jeugd. Bewaren we die andere voor de volgende prikrondes.’
‘Prima. We zullen ze leren.’
‘Als reserve hebben we: ‘Ik koester mijn booster.’
‘Ja, die is ook leuk.’
‘Leer je ze uit je hoofd?’
‘Krijg ik nu weer een nieuw paar schoenen?’
‘Natuurlijk. Beloofd is beloofd.’
vrijdag 24 september 2021
Hugo Drog
zondag 8 maart 2020
De Corona Rakker
Interviewer: ‘Heel fijn dat u even tijd heeft kunnen vrijmaken voor dit interview, meneer de minister president.’
Minister president: ‘Was je handen regelmatig, hoest en nies in de binnenkant van je elleboog, en gebruik papieren zakdoekjes.’
Interviewer: ‘Dat was mijn vraag nog niet.’
Minister president: ‘Ik geef alleen maar even aan, dat we er klaar voor zijn. Laat maar komen, die Corona rakker.’
Interviewer: ‘De vraag die iedereen hier in Nederland zich stelt is…’
Minister president: ‘…wie wint het Songfestival!’
Interviewer: ‘Nee, nee, daar heb ik straks inderdaad ook een vraag over, maar wat iedereen zich op dit moment afvraagt: moeten wij ons zorgen maken?’
Minister president: ‘Was je handen regelmatig, hoest en nies in de binnenkant van je elleboog, en gebruik absoluut alleen papieren zakdoekjes.’
Interviewer: ‘In Italië zijn de besmettingen gisteren explosief gestegen. In Nederland zijn inmiddels 188 patiënten besmet. De eerste dode is gevallen.’
Minister president: ‘Tja, een oude man. Moest er eens van komen.’
Interviewer: ‘Italië heeft onmiddellijk drastische maatregelen genomen om verspreiding van het virus te voorkomen. Veertien provincies zijn in lockdown gegaan.’
Minister president: ‘Heel begrijpelijke maatregel. Die Italianen zijn ook viespeuken. Gebruiken nooit papieren zakdoekjes.’
Interviewer: ‘Maar welke maatregelen worden er hier genomen? Gaat het Songfestival in mei bijvoorbeeld nog door?’
Minister president: ‘Dat is nog een punt van discussie. Zouden we heel jammer vinden om dat af te blazen. Het meest voor de hand liggende scenario is dat we het wel door laten gaan, maar dan zonder zangers. Er is ons alles aan gelegen om de kans op besmetting tot een minimum te beperken.’
Interviewer: ‘Maar dan moet je toch juist het publiek thuis laten?’
Minister president: ‘Ik doelde natuurlijk op besmetting van de goede smaak. Die liedjes zijn toch niet om aan te horen, zegt u nu zelf.’
Interviewer: ‘De verwachting is dat er het eind van de maand rond de 10.000 besmettingen in Nederland zijn. Een onrustbarend aantal.’
Minister president: ‘Inderdaad is dat een punt van aandacht. We hadden er op gerekend tegen die tijd al op 20.000 besmettingen te zitten, maar zoals gewoonlijk zit de rekenkamer er weer eens naast.’
Interviewer: ‘Volgens de statistieken zal 3 procent van de patiënten overlijden. Die cijfers moeten u toch zorgen baren?’
Minister president: ‘Zeker. Daarom doen we er ook alles aan om het aantal besmettingen op te voeren. Evenementen gaan gewoon door. Op het circuit van Zandvoort bouwen we er nog vier extra tribunes erbij. Bij de dodenherdenking op de Dam herdenken we ook meteen de overleden Corona patiënten.’
Interviewer: ‘U wilt het aantal besmettingen opvoeren?’
Minister president: ‘We doen ons best maar tussen wens en werkelijkheid zit altijd een spanningsveld. Maar we zitten aardig op schema. Aan het eind van het jaar zullen er tussen de vijf en tienduizend mensen hier in Nederland overleden zijn. Let wel, pin me daar niet op vast, dat is een schatting. Voornamelijk ouderen en zwakkeren. En natuurlijk die mensen zonder papieren zakdoekjes. Heeft u zich wel eens gerealiseerd wat al die 80-plussers de maatschappij kosten aan AOW, gezondheidszorg, en kortingen op het openbaar vervoer en museumkaarten?
Dat levert de schatkist straks zo’n vierhonderd miljoen euro per jaar op. En zeg nou zelf, dat zijn toch heel leuke bedragen? Daar kunnen we toch heel leuke dingen mee doen?’
= = = = =
donderdag 3 oktober 2019
De Laatste Column
Ik begrijp dat dit dus uw laatste column is in Het Parool?
Dat klopt.
Waarom gaat u ermee stoppen? Het was toch een overweldigend succes? Lezers waren razend enthousiast, de oplage van Het Parool is naar een recordhoogte gestegen.
Soms is het goed op je hoogtepunt te stoppen. Nu waren mijn columns natuurlijk een aaneenschakeling van hoogtepunten, maar hoeveel hoogtepunten kan een mens in zijn leven hebben?
Geen idee.
Nee, precies. Je komt op een punt dat alles verteld is. Alle wantoestanden binnen de Nederlandse filmwereld zijn belicht geweest. Reputaties ten gronde gericht - meestal terecht. Suggesties voor veranderingen zijn met gejuich ontvangen. Ik heb ogen geopend. Het hele filmbeleid is op de schop gegaan. We kunnen allemaal weer met een positieve verwachting naar de toekomst kijken.
Als je me een jaar geleden had verteld dat ik dat allemaal met het simpele schrijven van een column voor elkaar zou krijgen, dan zou ik je niet geloofd hebben.
Maar is dat echt zo? Hebben we nu echt een beter filmklimaat?
Welnee. Ik maak een grapje. Er is weinig veranderd. En wat dat betreft ben ik ook somber voor de toekomst. De Nederlandse film zit nog steeds in een diep dal en het filmbeleid is een tanker die al heel lang de verkeerde kant op vaart en die helaas maar langzaam van koers kan veranderen. Ik denk dat het in het gunstigste geval zeker nog vijf jaar zal duren voordat we iets van een positieve verandering merken.
Succesvolle makers mogen via het Filmfonds nog steeds niet meedelen in het succes van hun films en het ziet er niet naar uit dat dit op korte termijn gaat veranderen.
Dat krijg je als de overheid film niet serieus neemt. Maar geef ze eens ongelijk, als ook filmmakers zelf het maken van films als een uit de hand gelopen hobby zien. Met zo’n instelling krijg je natuurlijk nooit een professionele filmindustrie. Elk land krijgt het filmbeleid dat het verdient.
U klinkt behoorlijk pessimistisch.
Welnee, ik maak weer een grapje. Filmmaken is het leukste vak in de wereld. Als we als makers met zijn allen de schouders eronder zetten en - belangrijk - solidair met elkaar zijn, dan zal het me niks verbazen als er in de toekomst nog originele, verrassende, succesvolle Nederlandse films het licht gaan zien.
Maar dat hangt natuurlijk ook een beetje af van degene die me opvolgt als columnist. Want daar ligt toch wel de sleutel naar het toekomstige succes.
Nu maakt u zeker weer een grapje?
Haha, wat denk je zelf?
Dat klopt.
Waarom gaat u ermee stoppen? Het was toch een overweldigend succes? Lezers waren razend enthousiast, de oplage van Het Parool is naar een recordhoogte gestegen.
Soms is het goed op je hoogtepunt te stoppen. Nu waren mijn columns natuurlijk een aaneenschakeling van hoogtepunten, maar hoeveel hoogtepunten kan een mens in zijn leven hebben?
Geen idee.
Nee, precies. Je komt op een punt dat alles verteld is. Alle wantoestanden binnen de Nederlandse filmwereld zijn belicht geweest. Reputaties ten gronde gericht - meestal terecht. Suggesties voor veranderingen zijn met gejuich ontvangen. Ik heb ogen geopend. Het hele filmbeleid is op de schop gegaan. We kunnen allemaal weer met een positieve verwachting naar de toekomst kijken.
Als je me een jaar geleden had verteld dat ik dat allemaal met het simpele schrijven van een column voor elkaar zou krijgen, dan zou ik je niet geloofd hebben.
Maar is dat echt zo? Hebben we nu echt een beter filmklimaat?
Welnee. Ik maak een grapje. Er is weinig veranderd. En wat dat betreft ben ik ook somber voor de toekomst. De Nederlandse film zit nog steeds in een diep dal en het filmbeleid is een tanker die al heel lang de verkeerde kant op vaart en die helaas maar langzaam van koers kan veranderen. Ik denk dat het in het gunstigste geval zeker nog vijf jaar zal duren voordat we iets van een positieve verandering merken.
Succesvolle makers mogen via het Filmfonds nog steeds niet meedelen in het succes van hun films en het ziet er niet naar uit dat dit op korte termijn gaat veranderen.
Dat krijg je als de overheid film niet serieus neemt. Maar geef ze eens ongelijk, als ook filmmakers zelf het maken van films als een uit de hand gelopen hobby zien. Met zo’n instelling krijg je natuurlijk nooit een professionele filmindustrie. Elk land krijgt het filmbeleid dat het verdient.
U klinkt behoorlijk pessimistisch.
Welnee, ik maak weer een grapje. Filmmaken is het leukste vak in de wereld. Als we als makers met zijn allen de schouders eronder zetten en - belangrijk - solidair met elkaar zijn, dan zal het me niks verbazen als er in de toekomst nog originele, verrassende, succesvolle Nederlandse films het licht gaan zien.
Maar dat hangt natuurlijk ook een beetje af van degene die me opvolgt als columnist. Want daar ligt toch wel de sleutel naar het toekomstige succes.
Nu maakt u zeker weer een grapje?
Haha, wat denk je zelf?
= = = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 2 oktober 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 19 september 2019
INT. AMBTSWONING - DAG
Regisseur: “Sorry mevrouw de burgemeester, maar niet in de loop kijken. Dat is gevaarlijk.”
Burgemeester: “Maar het is toch een neppistool?”
Regisseur: “Een onklaar gemaakt echt pistool. Moet je nooit honderd procent vertrouwen. Daar wil het weleens mis mee gaan. Ik heb dingen meegemaakt…”
Echtgenoot (kijkt verbaasd op van zijn script): “Dat pistool. Waar heb je dat gevonden? Ik dacht dat ik het goed verstopt had.”
Burgemeester: “Lag in de ijskast.”
Echtgenoot: “Wat deed je in de ijskast?”
Regisseur: “Sorry, maar kunnen we doorgaan? We mogen nog een uurtje in deze ambtswoning draaien, anders moeten we het dubbele tarief betalen.”
Burgemeester: “Met wie heb je zo’n slechte afspraak gemaakt?”
Regisseur: “Met uw man.”
Burgemeester: “Mijn man?”
Regisseur: “Uw echtgenoot.”
Burgemeester: “Oh ja.”
Echtgenoot: “Wat is eigenlijk mijn rol? In deze film bedoel ik.”
Regisseur: “U bent de echtgenoot van de burgemeester. U houdt van haar.”
Echtgenoot: “Van de burgemeester?”
Regisseur: “Ja, uw vrouw.”
Echtgenoot: “Oh ja, duidelijk.”
Regisseur (leest in script): “Laten we beginnen met de eerste scène: mevrouw de burgemeester komt verschrikt binnen en zegt tegen haar echtgenoot…”
Burgemeester: “Tja, die tekst. Moet ik dat echt zo zeggen. Inbraak klinkt zo naar…”
Regisseur: “Zeg dan maar dat ze aan het klieren waren. En maak van dat vuurwapen maar ‘nepwapen’.”
Burgemeester: “Dan schrap ik ook meteen die ‘doofpot’. Vind ik ook zo’n naar woord.”
Regisseur (verzuchtend): “Ook goed. U loopt dus naar uw man.”
Burgemeester: “Mijn man?”
Regisseur: “Uw echtgenoot.”
Burgemeester: “Oh ja.”
Echtgenoot: “Maar ik ben er toch helemaal niet? Ik zit toch nog in Siberië? Ik kom pas over drie weken naar huis.”
Burgemeester: “Ja, hij wou gewoon zijn eigen ding doen in Siberië.”
Regisseur: “Tja, dat is nou eenmaal film. We moeten het een beetje indikken, anders wordt het ongeloofwaardig. Heeft met dramatische structuur te maken. Niemand die gelooft dat je niet onmiddellijk naar huis zou komen om je vrouw te steunen.”
Echtgenoot: “Mijn vrouw?”
Regisseur: “De burgemeester.”
Echtgenoot: “Oh ja, natuurlijk.”
Burgemeester: “Even tussendoor. Moeten we die scene met die domme puber vandaag ook nog opnemen?”
Regisseur: “Domme puber?”
Burgemeester: “Mijn zoon.”
Regisseur: “Als het even kan wel.”
Echtgenoot: “Zit die gast niet nog in de gevangenis?”
Burgemeester: “Ik heb zo nog een raadsvergadering.”
Echtgenoot: “Ik heb zo nog een interview.”
Burgemeester: “Een interview? Waarover?”
Echtgenoot: “Over ons. Wat er gebeurd is.”
Burgemeester: “Zou je dat wel doen? Het gaat hier tenslotte om een privékwestie.”
Echtgenoot: “Het wordt tijd dat iemand eens duidelijk uitlegt hoe de vork echt in de steel zit.”
Burgemeester: “Maar, hoe zit die vork dan in de steel? Dat zou ik nou ook weleens willen weten.”
Productieassistent (komt hijgend binnen): “Van wie is die auto op die invalidenplek?”
Regisseur: “Oei…”
Burgemeester: “Maar het is toch een neppistool?”
Regisseur: “Een onklaar gemaakt echt pistool. Moet je nooit honderd procent vertrouwen. Daar wil het weleens mis mee gaan. Ik heb dingen meegemaakt…”
Echtgenoot (kijkt verbaasd op van zijn script): “Dat pistool. Waar heb je dat gevonden? Ik dacht dat ik het goed verstopt had.”
Burgemeester: “Lag in de ijskast.”
Echtgenoot: “Wat deed je in de ijskast?”
Regisseur: “Sorry, maar kunnen we doorgaan? We mogen nog een uurtje in deze ambtswoning draaien, anders moeten we het dubbele tarief betalen.”
Burgemeester: “Met wie heb je zo’n slechte afspraak gemaakt?”
Regisseur: “Met uw man.”
Burgemeester: “Mijn man?”
Regisseur: “Uw echtgenoot.”
Burgemeester: “Oh ja.”
Echtgenoot: “Wat is eigenlijk mijn rol? In deze film bedoel ik.”
Regisseur: “U bent de echtgenoot van de burgemeester. U houdt van haar.”
Echtgenoot: “Van de burgemeester?”
Regisseur: “Ja, uw vrouw.”
Echtgenoot: “Oh ja, duidelijk.”
Regisseur (leest in script): “Laten we beginnen met de eerste scène: mevrouw de burgemeester komt verschrikt binnen en zegt tegen haar echtgenoot…”
Burgemeester: “Tja, die tekst. Moet ik dat echt zo zeggen. Inbraak klinkt zo naar…”
Regisseur: “Zeg dan maar dat ze aan het klieren waren. En maak van dat vuurwapen maar ‘nepwapen’.”
Burgemeester: “Dan schrap ik ook meteen die ‘doofpot’. Vind ik ook zo’n naar woord.”
Regisseur (verzuchtend): “Ook goed. U loopt dus naar uw man.”
Burgemeester: “Mijn man?”
Regisseur: “Uw echtgenoot.”
Burgemeester: “Oh ja.”
Echtgenoot: “Maar ik ben er toch helemaal niet? Ik zit toch nog in Siberië? Ik kom pas over drie weken naar huis.”
Burgemeester: “Ja, hij wou gewoon zijn eigen ding doen in Siberië.”
Regisseur: “Tja, dat is nou eenmaal film. We moeten het een beetje indikken, anders wordt het ongeloofwaardig. Heeft met dramatische structuur te maken. Niemand die gelooft dat je niet onmiddellijk naar huis zou komen om je vrouw te steunen.”
Echtgenoot: “Mijn vrouw?”
Regisseur: “De burgemeester.”
Echtgenoot: “Oh ja, natuurlijk.”
Burgemeester: “Even tussendoor. Moeten we die scene met die domme puber vandaag ook nog opnemen?”
Regisseur: “Domme puber?”
Burgemeester: “Mijn zoon.”
Regisseur: “Als het even kan wel.”
Echtgenoot: “Zit die gast niet nog in de gevangenis?”
Burgemeester: “Ik heb zo nog een raadsvergadering.”
Echtgenoot: “Ik heb zo nog een interview.”
Burgemeester: “Een interview? Waarover?”
Echtgenoot: “Over ons. Wat er gebeurd is.”
Burgemeester: “Zou je dat wel doen? Het gaat hier tenslotte om een privékwestie.”
Echtgenoot: “Het wordt tijd dat iemand eens duidelijk uitlegt hoe de vork echt in de steel zit.”
Burgemeester: “Maar, hoe zit die vork dan in de steel? Dat zou ik nou ook weleens willen weten.”
Productieassistent (komt hijgend binnen): “Van wie is die auto op die invalidenplek?”
Regisseur: “Oei…”
= = = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 18 september 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 5 september 2019
Er moet nodig wat veranderen
Harry: "Marinus, Harry hier. Heb je even tijd?"
Marinus: "Ik sta op de set. Twaalf minuten per dag, valt niet mee. Filmen op het water met boten is een dingetje. De halve crew is zeeziek."
Harry: "Tja, tegenwoordig is het nou eenmaal zo bij tv-series. Budgetkwestie. Gaat jou lukken. Wordt mooi! Even een vraagje."
Marinus: "Zeg het maar."
Harry: "Ik zit volgende week in Den Haag bij het ministerie. Het nieuwe filmbeleid komt eraan en ik heb wat input nodig."
Marinus: "Eindelijk. Werd tijd. Er moet nodig wat veranderen!"
Harry: "Precies. Vinden we allemaal. Roep eens wat."
Marinus: "Dat er meer naar makers geluisterd wordt bijvoorbeeld."
Harry: "Doe ik toch al. Daarom bel ik je juist."
Marinus: "Dat het percentage staatssteun omhoog gaat. Van 50 naar 60 procent. Kunnen we eindelijk eens met normale budgetten werken!"
Harry: "Helemaal mee eens, maar dat krijg ik er nooit door. De minister ziet me al aankomen. Doe even een serieuze suggestie."
Marinus: "Dat het weer lucratief wordt om in film te investeren. Misschien via een belastingmaatregel."
Harry: "Is een goeie, maar zie ik niet snel gebeuren."
Marinus: "Minder inhoudelijke bemoeienis. En niet gaan voorschrijven wat voor films je moet maken."
Harry: "Nou, soms is een beetje begeleiding wel nodig."
Marinus: "Dat de regeldruk minder wordt. Weet je hoeveel papierwerk ik voor het Filmfonds moest inleveren?"
Harry: "Piratenfilms in Nederland liggen nou eenmaal moeilijk. En ze zijn best coulant met je omgesprongen, want die laatste zin in de aanvraag - ‘Rot op met je kutregels’ - mocht je toch weer onder leiding van een coach herschrijven."
Marinus: "En minder prijsvragen. Dat je allemaal voorstellen voor films moet inleveren, daar niks voor betaald krijgt, en dan maar moet afwachten of je uitgekozen wordt."
Harry: "Dat zeg je alleen maar omdat je nooit gewonnen hebt. Kom nou eens met een redelijk voorstel."
Marinus: "Dat ik misschien ook eens kan mee profiteren van het succes van mijn film."
Harry: "Doe je toch? Daarom mag je nu De verliefde Piraat 3 van me maken."
Marinus: "Dat bedoel ik nou. Ik wil niet van jou afhankelijk zijn. Misschien wil ik ook weleens werken voor een andere producent."
Harry: "Ja, ik weet niet waar je naartoe wil, Marinus, maar ik hou me gewoon aan de beleidsregels."
Marinus: "Maar die moeten nu juist eens veranderen. Daarvoor ga je toch naar Den Haag? Producenten, regisseurs en scenarioschrijvers zijn gelijkwaardige partners. En zo moeten ze ook behandeld worden."
Harry: "Ok. Klinkt niet onzinnig. Laten we dit afspreken: ik neem al je opmerkingen mee in het overleg. En dan kan het heel snel gaan, geloof me."
Marinus: "O ja? Hoe snel?
Harry: "Heel snel."
Telefoongesprek opgetekend op 31 maart 2006
De namen in bovenstaand artikel zijn gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Marinus: "Ik sta op de set. Twaalf minuten per dag, valt niet mee. Filmen op het water met boten is een dingetje. De halve crew is zeeziek."
Harry: "Tja, tegenwoordig is het nou eenmaal zo bij tv-series. Budgetkwestie. Gaat jou lukken. Wordt mooi! Even een vraagje."
Marinus: "Zeg het maar."
Harry: "Ik zit volgende week in Den Haag bij het ministerie. Het nieuwe filmbeleid komt eraan en ik heb wat input nodig."
Marinus: "Eindelijk. Werd tijd. Er moet nodig wat veranderen!"
Harry: "Precies. Vinden we allemaal. Roep eens wat."
Marinus: "Dat er meer naar makers geluisterd wordt bijvoorbeeld."
Harry: "Doe ik toch al. Daarom bel ik je juist."
Marinus: "Dat het percentage staatssteun omhoog gaat. Van 50 naar 60 procent. Kunnen we eindelijk eens met normale budgetten werken!"
Harry: "Helemaal mee eens, maar dat krijg ik er nooit door. De minister ziet me al aankomen. Doe even een serieuze suggestie."
Marinus: "Dat het weer lucratief wordt om in film te investeren. Misschien via een belastingmaatregel."
Harry: "Is een goeie, maar zie ik niet snel gebeuren."
Marinus: "Minder inhoudelijke bemoeienis. En niet gaan voorschrijven wat voor films je moet maken."
Harry: "Nou, soms is een beetje begeleiding wel nodig."
Marinus: "Dat de regeldruk minder wordt. Weet je hoeveel papierwerk ik voor het Filmfonds moest inleveren?"
Harry: "Piratenfilms in Nederland liggen nou eenmaal moeilijk. En ze zijn best coulant met je omgesprongen, want die laatste zin in de aanvraag - ‘Rot op met je kutregels’ - mocht je toch weer onder leiding van een coach herschrijven."
Marinus: "En minder prijsvragen. Dat je allemaal voorstellen voor films moet inleveren, daar niks voor betaald krijgt, en dan maar moet afwachten of je uitgekozen wordt."
Harry: "Dat zeg je alleen maar omdat je nooit gewonnen hebt. Kom nou eens met een redelijk voorstel."
Marinus: "Dat ik misschien ook eens kan mee profiteren van het succes van mijn film."
Harry: "Doe je toch? Daarom mag je nu De verliefde Piraat 3 van me maken."
Marinus: "Dat bedoel ik nou. Ik wil niet van jou afhankelijk zijn. Misschien wil ik ook weleens werken voor een andere producent."
Harry: "Ja, ik weet niet waar je naartoe wil, Marinus, maar ik hou me gewoon aan de beleidsregels."
Marinus: "Maar die moeten nu juist eens veranderen. Daarvoor ga je toch naar Den Haag? Producenten, regisseurs en scenarioschrijvers zijn gelijkwaardige partners. En zo moeten ze ook behandeld worden."
Harry: "Ok. Klinkt niet onzinnig. Laten we dit afspreken: ik neem al je opmerkingen mee in het overleg. En dan kan het heel snel gaan, geloof me."
Marinus: "O ja? Hoe snel?
Harry: "Heel snel."
Telefoongesprek opgetekend op 31 maart 2006
De namen in bovenstaand artikel zijn gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 4 september 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 22 augustus 2019
Bloedbad
In The Hunt jaagt een groep superrijken op een groot landgoed op twaalf onschuldige slachtoffers. Reden genoeg voor distributeur Universal om het publiek niet met dit filmische bloedbad te confronteren. De release die oorspronkelijk in september gepland stond, is voor onbepaalde tijd uitgesteld.
Nou vraag ik me af of zo’n reactie terecht is. Lijkt me meer een gebaar voor de bühne. Even laten zien dat er toch wel een greintje moreel besef is in Hollywood.
Boze tongen beweren dat de eerste reacties op de film niet bepaald goed waren en dat er nu een mooie aanleiding was om de film niet uit te brengen. Scheelt flink in de marketingkosten en stimuleert straks de dvd-verkoop weer.
En dan was daar ook nog Trump, die de schuld van de recente moordpartijen niet in de schoenen schoof van de wapenlobby, maar in die van Hollywood.
Wapens in films verbieden is een opvatting die al jaren de ronde doet in Hollywood. En ook het roken van sigaretten in films ligt onder vuur. Netflix heeft al aangekondigd dat niet meer mag worden gerookt in door hen geproduceerde films die goedgekeurd zijn voor kijkers onder de 14 jaar.
Ik ben bang dat we niet veel kettingrokende uzi-zwaaiers zullen gaan zien, als het zo doorgaat. In films bedoel ik. In het echt natuurlijk gelukkig nog wel. Oké, ik draaf door. ‘Thoughts and prayers’ en dan weer ‘business as usual’.
Blijft altijd lastig timen, de uitbreng van een film. Je maakt een film over een ontploffing in het Witte Huis, en potverdorie, een week voor de release blaast iemand het Witte Huis op, met president en al. Hoewel, misschien dat in dit geval de film juichend wordt ontvangen en er meteen een sequel en miniseries worden aangekondigd.
Het terugtrekken van films is vooral vervelend voor de makers. Ik spreek helaas uit eigen ervaring. Drie dagen nadat mijn film Down in de bioscoop te zien was, vlogen er twee vliegtuigen de Twin Towers in en hadden weinig mensen nog zin in een film waarin de National Guard in een wolkenkrabber een strijd uitvecht tegen vermeende terroristen aangestuurd door Bin Laden. Dat was net zo begrijpelijk als vervelend.
Op 28 augustus komt Prooi uit in de bioscoop in Cambodja. Tenzij er net een leeuw ontsnapt die zich aan de inwoners van Phnom Penh tegoed doet. Maar een beetje marketingafdeling weet zo’n nadeel natuurlijk meteen in een voordeel om te buigen. Want om nu films met moordende leeuwen te gaan verbieden, gaat toch wat ver.
Maar wacht even, ik bedenk me opeens: in Japan is Prooi uitgebracht onder de titel Hunt. Het zal toch niet…
 |
| Prooi in Japan |
 |
| Prooi in Cambodja |
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 21 Augustus 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 8 augustus 2019
Voor al uw vragen (2)
Lieve Dick,
Ik heb een heel zwaar leven gehad. Veel ellende gezien. Ook veel ellende veroorzaakt, daar ben ik eerlijk in. Ik lijd nu aan een terminale vorm van leverkanker.
Ook loop ik al jaren rond met zelfmoordplannen. Vrienden zeggen dat mijn leven net een film is. Zou u daar in geïnteresseerd zijn?
- Handdoekje in de Ring
Lief Handdoekje in de Ring,
Als ik het goed begrijp ben je nu nog steeds in leven. Ook is onduidelijk welke kant het opgaat met die zelfmoordplannen. Laat me weten zodra daar enig zicht op is. Er worden in Nederland al te veel films gemaakt met een open einde.
Lieve Dick,
Toen ik zes jaar oud was heb ik uw film De Lift gezien. Sindsdien durf ik niet meer in een lift. Onlangs was ik in New York voor een korte vakantie en heb ik twee dagen moeten uittrekken om die 1576 treden van het Empire State Building te beklimmen. Mijn huidige vriend zegt dat dat uw schuld is en dat ik u zou moeten aanklagen en een schadevergoeding zou moeten eisen.
- Boos Traplopertje
Nou, nou, Boos Traplopertje,
Gaat dat niet wat ver? Ik ken heel wat mensen die prima met hun fobie zijn omgegaan. Zo ken ik een aantal families die vanwege Amsterdamned vanuit de grachtengordel naar een boerderijtje in Noord-Groningen zijn verhuisd. En als je per se iets hoogs wil beklimmen, had je beter naar de 830 meter hoge Burj Khalifa-wolkenkrabber in Dubai kunnen gaan. Dan had je na twee dagen klimmen een nog veel beter uitzicht gehad.
Lieve Dick,
Mijn vriendin heeft Moordwijven gezien en nu wil ze ook borstimplantaten en haar lippen laten opspuiten. Ik heb gezegd dat ik haar mooi vind zoals ze is. Vindt u dat ook niet raar?
- Bezorgde Adonis
Beste Bezorgde Adonis,
Een beetje raar is dat wel. De meeste mannen houden wel degelijk van volle borsten en lippen. Maar om me hier goed een mening over te kunnen vormen, zou je me wat foto’s van je vriendin moeten toesturen. Bij voorkeur in natura.
Lieve Dick,
Wij zijn enorm grote fans. Zou u ons een foto met handtekening kunnen toesturen? En misschien ook een kledingstuk dat u droeg op 11 februari jongstleden. En met wat wangslijm zou u ons helemaal blij maken.
- Politieteam Amstelland-Zuid
Lief Politieteam Amstelland-Zuid,
Fijn dat ik jullie tot mijn fans kan rekenen. Uit de laatste opmerking begrijp ik dat de moord op die Filmfondsmedewerker nog steeds niet is opgelost. Helaas kan ik jullie niet verder helpen.
Ik heb een heel zwaar leven gehad. Veel ellende gezien. Ook veel ellende veroorzaakt, daar ben ik eerlijk in. Ik lijd nu aan een terminale vorm van leverkanker.
Ook loop ik al jaren rond met zelfmoordplannen. Vrienden zeggen dat mijn leven net een film is. Zou u daar in geïnteresseerd zijn?
- Handdoekje in de Ring
Lief Handdoekje in de Ring,
Als ik het goed begrijp ben je nu nog steeds in leven. Ook is onduidelijk welke kant het opgaat met die zelfmoordplannen. Laat me weten zodra daar enig zicht op is. Er worden in Nederland al te veel films gemaakt met een open einde.
Lieve Dick,
Toen ik zes jaar oud was heb ik uw film De Lift gezien. Sindsdien durf ik niet meer in een lift. Onlangs was ik in New York voor een korte vakantie en heb ik twee dagen moeten uittrekken om die 1576 treden van het Empire State Building te beklimmen. Mijn huidige vriend zegt dat dat uw schuld is en dat ik u zou moeten aanklagen en een schadevergoeding zou moeten eisen.
- Boos Traplopertje
Nou, nou, Boos Traplopertje,
Gaat dat niet wat ver? Ik ken heel wat mensen die prima met hun fobie zijn omgegaan. Zo ken ik een aantal families die vanwege Amsterdamned vanuit de grachtengordel naar een boerderijtje in Noord-Groningen zijn verhuisd. En als je per se iets hoogs wil beklimmen, had je beter naar de 830 meter hoge Burj Khalifa-wolkenkrabber in Dubai kunnen gaan. Dan had je na twee dagen klimmen een nog veel beter uitzicht gehad.
Lieve Dick,
Mijn vriendin heeft Moordwijven gezien en nu wil ze ook borstimplantaten en haar lippen laten opspuiten. Ik heb gezegd dat ik haar mooi vind zoals ze is. Vindt u dat ook niet raar?
- Bezorgde Adonis
Beste Bezorgde Adonis,
Een beetje raar is dat wel. De meeste mannen houden wel degelijk van volle borsten en lippen. Maar om me hier goed een mening over te kunnen vormen, zou je me wat foto’s van je vriendin moeten toesturen. Bij voorkeur in natura.
Lieve Dick,
Wij zijn enorm grote fans. Zou u ons een foto met handtekening kunnen toesturen? En misschien ook een kledingstuk dat u droeg op 11 februari jongstleden. En met wat wangslijm zou u ons helemaal blij maken.
- Politieteam Amstelland-Zuid
Lief Politieteam Amstelland-Zuid,
Fijn dat ik jullie tot mijn fans kan rekenen. Uit de laatste opmerking begrijp ik dat de moord op die Filmfondsmedewerker nog steeds niet is opgelost. Helaas kan ik jullie niet verder helpen.
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 7 Augustus 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 25 juli 2019
Bron van vermaak
Jeetje, wat gebeurt er soms veel in filmland. Waar moet ik beginnen?
Moeten we het hebben over de nieuwe directeur van het Nederlands Filmfonds? Weer iemand die uit de filmfestivalcultuur komt. Is dat verstandig?
Had het niet iemand moeten zijn die de laatste jaren met zijn voeten in de filmmodder heeft gestaan? Die begrijpt hoe lastig het is om voor te weinig geld in Nederland tegen beter weten in films van de grond te krijgen. En hoe vervelend het is bedolven te worden onder een toenemende regeldruk?
Aan de andere kant is dit dan gelukkig weer iemand die weet wat kwaliteit is. Dat is dan weer prettig, want wie wil er nou geen goede films maken? Ik wel!
Over kwaliteit gesproken: waar is de Telefilm gebleven? Twintig jaar geleden opgericht met het doel zes films per jaar te maken. Stilletjes via de achterdeur afgevoerd. Ik heb geen filmmaker zich erover horen opwinden. Bezuinigingen? Gebrek aan animo? Gewoon vergeten? Scheelt in ieder geval weer geld.
Over geld gesproken: wat gebeurt er nu met het budget van het CoBo-fonds? Het fonds dat zijn inkomsten krijgt uit doorgifte van uitzendingen in het buitenland en dat voor een groot deel de Telefilms financierde. Ik hoorde dat ze dertig miljoen in kas hebben. En binnenkort nog meer want het schijnt dat ook daar de regeldrift heeft toegeslagen en de eerste dagvaardingen zijn al rondgestuurd. Producenten moeten opeens bonnetjes van jaren geleden verantwoorden onder dreiging van beslaglegging op hun twintig meter lange jacht in de haven van Cannes, of hun derde huis in de Algarve.
Filmmakers pikken deze betutteling niet meer. De messen worden geslepen en de gele hesjes worden uit de mottenballen gehaald.
En zonder die Telefilms krijgen ook acteurs minder werk. En die hadden het al zo moeilijk. Na de regisseurs, scenarioschrijvers en cameramensen beklaagden ook zij zich onlangs over het huidige filmklimaat. Slecht betaald of verwacht voor een boekenbon een rol te komen vervullen; een speelbal van de producent dankzij slechte afspraken of productioneel wanbeleid - het waren weer de bekende verhalen. Helaas.
En de dreiging dat homoseksuele, blinde en gehandicapte personages alleen nog maar gespeeld mogen worden door acteurs met dezelfde beperkingen, is natuurlijk ook geen prettig vooruitzicht.
En dan zijn ook alle aanklachten tegen Kevin Spacey vervallen en hoe de rechtszaak tegen Harvey Weinstein gaat uitpakken weten we pas in september.
En zou het nog tot een vervolging komen van Job Gosschalk? Of is iedereen daar misschien ook een beetje te hard van stapel gelopen? Zijn er mensen onterecht aan de schandpaal genageld en is er een bedrijf onnodig om zeep geholpen?
Ach, zo zie je maar weer. Film is één grote bron van vermaak. Daarvoor hoef je niet eens de bioscoop in.
Moeten we het hebben over de nieuwe directeur van het Nederlands Filmfonds? Weer iemand die uit de filmfestivalcultuur komt. Is dat verstandig?
Had het niet iemand moeten zijn die de laatste jaren met zijn voeten in de filmmodder heeft gestaan? Die begrijpt hoe lastig het is om voor te weinig geld in Nederland tegen beter weten in films van de grond te krijgen. En hoe vervelend het is bedolven te worden onder een toenemende regeldruk?
Aan de andere kant is dit dan gelukkig weer iemand die weet wat kwaliteit is. Dat is dan weer prettig, want wie wil er nou geen goede films maken? Ik wel!
Over kwaliteit gesproken: waar is de Telefilm gebleven? Twintig jaar geleden opgericht met het doel zes films per jaar te maken. Stilletjes via de achterdeur afgevoerd. Ik heb geen filmmaker zich erover horen opwinden. Bezuinigingen? Gebrek aan animo? Gewoon vergeten? Scheelt in ieder geval weer geld.
Over geld gesproken: wat gebeurt er nu met het budget van het CoBo-fonds? Het fonds dat zijn inkomsten krijgt uit doorgifte van uitzendingen in het buitenland en dat voor een groot deel de Telefilms financierde. Ik hoorde dat ze dertig miljoen in kas hebben. En binnenkort nog meer want het schijnt dat ook daar de regeldrift heeft toegeslagen en de eerste dagvaardingen zijn al rondgestuurd. Producenten moeten opeens bonnetjes van jaren geleden verantwoorden onder dreiging van beslaglegging op hun twintig meter lange jacht in de haven van Cannes, of hun derde huis in de Algarve.
Filmmakers pikken deze betutteling niet meer. De messen worden geslepen en de gele hesjes worden uit de mottenballen gehaald.
En zonder die Telefilms krijgen ook acteurs minder werk. En die hadden het al zo moeilijk. Na de regisseurs, scenarioschrijvers en cameramensen beklaagden ook zij zich onlangs over het huidige filmklimaat. Slecht betaald of verwacht voor een boekenbon een rol te komen vervullen; een speelbal van de producent dankzij slechte afspraken of productioneel wanbeleid - het waren weer de bekende verhalen. Helaas.
En de dreiging dat homoseksuele, blinde en gehandicapte personages alleen nog maar gespeeld mogen worden door acteurs met dezelfde beperkingen, is natuurlijk ook geen prettig vooruitzicht.
En dan zijn ook alle aanklachten tegen Kevin Spacey vervallen en hoe de rechtszaak tegen Harvey Weinstein gaat uitpakken weten we pas in september.
En zou het nog tot een vervolging komen van Job Gosschalk? Of is iedereen daar misschien ook een beetje te hard van stapel gelopen? Zijn er mensen onterecht aan de schandpaal genageld en is er een bedrijf onnodig om zeep geholpen?
Ach, zo zie je maar weer. Film is één grote bron van vermaak. Daarvoor hoef je niet eens de bioscoop in.
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 24 Juli 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 11 juli 2019
Uitverkoren
Het valt niet mee. Ben je een van de uitverkorenen die mag stemmen welke Nederlandse films er dit jaar met een Gouden Kalf bekroond worden, moet je natuurlijk wel al die films zien en belangrijker nog: er een mening over hebben.
Dit jaar dingen er 32 films mee. Nou ja, Nederlands… Het is me niet helemaal duidelijk wat het criterium is voor wat een Nederlandse film is. Allerlei talen komen langs: behalve Nederlands veel Engels, maar ook Pools, Italiaans, Spaans, Arabisch, Bosnisch, Frans. En veel Belgische accenten vanwege Belgische acteurs. Dat laatste komt natuurlijk omdat er veel geld in België moet worden uitgegeven om het budget rond te krijgen. En dat komt weer omdat de Belgische Tax Shelter niet onder staatssteun wordt gerekend en de Nederlandse Tax Incentive wel. Maar goed, dit wordt misschien te ingewikkeld voor de argeloze Nederlandse filmliefhebber.
Dat een groot deel van het filmaanbod kinderfilms of romcoms zijn, is niet verrassend. Al jaren ligt de passie en expertise van Nederlandse filmmakers bij die genres.
Ik had drie jaar geleden al voorspeld dat Prooi de laatste Nederlandse popcornmovie zou zijn - en dan bedoel ik een film in het thriller- actie- of horrorgenre. Helaas kunnen we inmiddels vaststellen dat die voorspelling is uitgekomen. Van de 32 films zou je er met enige goede wil twee in die categorie kunnen plaatsen. Beiden waren gebaseerd op een boek.
Want hoeveel oorspronkelijke films worden er eigenlijk gemaakt? Films die niet op een boek gebaseerd zijn, of op televisie- of webserie of op een eerdere film - een film dus waar een origineel script aan ten grondslag ligt. Van de 32 films telde ik er 16. De helft. Dat vond ik eigenlijk nog verheugend veel.
Gelukkig heb ik niet alle 32 films hoeven zien, maar heeft de DAFF, de Dutch Academy For Film, de organisatie die de verkiezing organiseert, mij slechts vijftien willekeurig gekozen films toegewezen.
Ik ga er tenminste vanuit dat ze willekeurig gekozen zijn, want het lijkt me niet dat een Googlebot op basis van een algoritme mijn kijkgedrag heeft geanalyseerd en het passend vond mij een groot aantal animatie- en kinderfilms te laten beoordelen.
Ik zou graag liegen dat ik ze allemaal van het begin tot het eind heb uitgekeken en zo het respect heb betoond dat mijn collega’s verdienen, maar ik moet eerlijk zijn. De meeste films heb ik gestopt na 15 of in een gunstig geval 20 minuten. Niet netjes. Ik weet het.
Ook waren er een paar films die ik al na 5 minuten niet meer kon aanzien. Welke dat waren, zeg ik natuurlijk niet, maar dat weten we straks bij de uitreiking van de Gouden Kalveren in september. Die gaan er dan vandoor met de belangrijkste prijzen.
Zo ging het tenminste vroeger, en zo zal het altijd gaan.
Kwestie van smaak, zullen we maar zeggen.
Dit jaar dingen er 32 films mee. Nou ja, Nederlands… Het is me niet helemaal duidelijk wat het criterium is voor wat een Nederlandse film is. Allerlei talen komen langs: behalve Nederlands veel Engels, maar ook Pools, Italiaans, Spaans, Arabisch, Bosnisch, Frans. En veel Belgische accenten vanwege Belgische acteurs. Dat laatste komt natuurlijk omdat er veel geld in België moet worden uitgegeven om het budget rond te krijgen. En dat komt weer omdat de Belgische Tax Shelter niet onder staatssteun wordt gerekend en de Nederlandse Tax Incentive wel. Maar goed, dit wordt misschien te ingewikkeld voor de argeloze Nederlandse filmliefhebber.
Dat een groot deel van het filmaanbod kinderfilms of romcoms zijn, is niet verrassend. Al jaren ligt de passie en expertise van Nederlandse filmmakers bij die genres.
Ik had drie jaar geleden al voorspeld dat Prooi de laatste Nederlandse popcornmovie zou zijn - en dan bedoel ik een film in het thriller- actie- of horrorgenre. Helaas kunnen we inmiddels vaststellen dat die voorspelling is uitgekomen. Van de 32 films zou je er met enige goede wil twee in die categorie kunnen plaatsen. Beiden waren gebaseerd op een boek.
Want hoeveel oorspronkelijke films worden er eigenlijk gemaakt? Films die niet op een boek gebaseerd zijn, of op televisie- of webserie of op een eerdere film - een film dus waar een origineel script aan ten grondslag ligt. Van de 32 films telde ik er 16. De helft. Dat vond ik eigenlijk nog verheugend veel.
Gelukkig heb ik niet alle 32 films hoeven zien, maar heeft de DAFF, de Dutch Academy For Film, de organisatie die de verkiezing organiseert, mij slechts vijftien willekeurig gekozen films toegewezen.
Ik ga er tenminste vanuit dat ze willekeurig gekozen zijn, want het lijkt me niet dat een Googlebot op basis van een algoritme mijn kijkgedrag heeft geanalyseerd en het passend vond mij een groot aantal animatie- en kinderfilms te laten beoordelen.
Ik zou graag liegen dat ik ze allemaal van het begin tot het eind heb uitgekeken en zo het respect heb betoond dat mijn collega’s verdienen, maar ik moet eerlijk zijn. De meeste films heb ik gestopt na 15 of in een gunstig geval 20 minuten. Niet netjes. Ik weet het.
Ook waren er een paar films die ik al na 5 minuten niet meer kon aanzien. Welke dat waren, zeg ik natuurlijk niet, maar dat weten we straks bij de uitreiking van de Gouden Kalveren in september. Die gaan er dan vandoor met de belangrijkste prijzen.
Zo ging het tenminste vroeger, en zo zal het altijd gaan.
Kwestie van smaak, zullen we maar zeggen.
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 10 Juli 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
donderdag 27 juni 2019
Youbook
Harry: “Hallo Gregor, met Harry. Mag ik even wat tegen je aanhouden?”
Gregor: “Zeg het maar, Harry.”
Harry: “Jij hebt toch die website voor Blendellende ontwikkeld?”
Gregor: “Klopt. Ooit gedaan. Maar is een aflopende zaak. Heb je wat voor mij?”
Harry: “Wellicht. Ik heb een grandioos idee: een website waar iedereen boeken kan uploaden. En die kunnen anderen dan gratis lezen.”
Gregor: “Boeken? Lijkt me lastig om al die rechten te regelen.”
Harry: “Dat is nou juist het mooie; we regelen die rechten niet! Wij zijn slechts een doorgeefluik. Een neutraal platform zogezegd.”
Gregor: “Dus iedereen kan boeken op de site zetten die anderen gratis kunnen lezen. Wat is je verdienmodel?”
Harry: “We zetten er om de paar pagina’s wat advertenties tussen en te zijner tijd kunnen gebruikers een abonnement nemen. We noemen het Youbook.”
Gregor: “Youbook? Klinkt lekker.”
Harry: “Voor en door lezers. Iedereen kan zijn favoriete boek uploaden, dat is tegenwoordig een fluitje van een cent met al die ebooks. Om te beginnen zet ik er de hele Nederlandse Boeken Top Honderd op.”
Gregor: “Lijkt me toch niet helemaal legaal. Wat als die schrijvers protesteren?”
Harry: “Dat heb ik juridisch dichtgetimmerd. Om te beginnen moeten ze maar eens bewijzen dat het hun boek is. Ze moeten alle contracten met hun uitgever overleggen.”
Gregor: “Dat kunnen de meesten wel, lijkt me.”
Harry: “Dat is niet alles. We eisen een in het bijzijn van een notaris afgenomen dna-sample en een erkende grafoloog die bevestigt dat het handschrift van de schrijver afkomstig is. En dan het lastigste: de schrijvers moeten onder ede de volledige namen van alle in het boek voorkomende personages zonder stotteren oplepelen. De meeste schrijvers weten niet eens hoe hun hoofdpersoon heet, dus daarmee zal meer dan de helft gaan afvallen, denk ik zo.”
Gregor: “Best omslachtig.”
Harry: “Je moet grondig zijn om fouten te voorkomen.”
Gregor: “Zo’n procedure neemt maanden in beslag. En intussen uploaden andere gebruikers hetzelfde boek.”
Harry: “Tja, dat zou helaas heel goed mogelijk zijn. Maar het gaat hier om een stukje respect naar de schrijvers toe. Je wil toch niet niet dat iemand anders er met hun intellectueel eigendom vandoor gaat?”
Gregor: “Nee, auteursrecht is een groot goed.”
Harry: “Exact! En wat is er mooier dan dat lezers de boeken van hun lievelingsschrijvers met elkaar kunnen delen?”
Gregor: “Ik moet toegeven, je hebt me enthousiast gemaakt. Count me in.”
Harry: “En als dit werkt, heb ik er nog een.”
Gregor: “Vertel.”
Harry: “Zelfde principe. Alleen met films.”
Gregor: “Films?”
Harry: “Ik ben alleen nog niet uit de naam. Maar het moet wel iets met ‘You’ zijn. Dat heeft toch iets respectvols.”
Gregor: “Zeg het maar, Harry.”
Harry: “Jij hebt toch die website voor Blendellende ontwikkeld?”
Gregor: “Klopt. Ooit gedaan. Maar is een aflopende zaak. Heb je wat voor mij?”
Harry: “Wellicht. Ik heb een grandioos idee: een website waar iedereen boeken kan uploaden. En die kunnen anderen dan gratis lezen.”
Gregor: “Boeken? Lijkt me lastig om al die rechten te regelen.”
Harry: “Dat is nou juist het mooie; we regelen die rechten niet! Wij zijn slechts een doorgeefluik. Een neutraal platform zogezegd.”
Gregor: “Dus iedereen kan boeken op de site zetten die anderen gratis kunnen lezen. Wat is je verdienmodel?”
Harry: “We zetten er om de paar pagina’s wat advertenties tussen en te zijner tijd kunnen gebruikers een abonnement nemen. We noemen het Youbook.”
Gregor: “Youbook? Klinkt lekker.”
Harry: “Voor en door lezers. Iedereen kan zijn favoriete boek uploaden, dat is tegenwoordig een fluitje van een cent met al die ebooks. Om te beginnen zet ik er de hele Nederlandse Boeken Top Honderd op.”
Gregor: “Lijkt me toch niet helemaal legaal. Wat als die schrijvers protesteren?”
Harry: “Dat heb ik juridisch dichtgetimmerd. Om te beginnen moeten ze maar eens bewijzen dat het hun boek is. Ze moeten alle contracten met hun uitgever overleggen.”
Gregor: “Dat kunnen de meesten wel, lijkt me.”
Harry: “Dat is niet alles. We eisen een in het bijzijn van een notaris afgenomen dna-sample en een erkende grafoloog die bevestigt dat het handschrift van de schrijver afkomstig is. En dan het lastigste: de schrijvers moeten onder ede de volledige namen van alle in het boek voorkomende personages zonder stotteren oplepelen. De meeste schrijvers weten niet eens hoe hun hoofdpersoon heet, dus daarmee zal meer dan de helft gaan afvallen, denk ik zo.”
Gregor: “Best omslachtig.”
Harry: “Je moet grondig zijn om fouten te voorkomen.”
Gregor: “Zo’n procedure neemt maanden in beslag. En intussen uploaden andere gebruikers hetzelfde boek.”
Harry: “Tja, dat zou helaas heel goed mogelijk zijn. Maar het gaat hier om een stukje respect naar de schrijvers toe. Je wil toch niet niet dat iemand anders er met hun intellectueel eigendom vandoor gaat?”
Gregor: “Nee, auteursrecht is een groot goed.”
Harry: “Exact! En wat is er mooier dan dat lezers de boeken van hun lievelingsschrijvers met elkaar kunnen delen?”
Gregor: “Ik moet toegeven, je hebt me enthousiast gemaakt. Count me in.”
Harry: “En als dit werkt, heb ik er nog een.”
Gregor: “Vertel.”
Harry: “Zelfde principe. Alleen met films.”
Gregor: “Films?”
Harry: “Ik ben alleen nog niet uit de naam. Maar het moet wel iets met ‘You’ zijn. Dat heeft toch iets respectvols.”
= = = =
deze column verscheen ook in Het Parool van woensdag 26 Juni 2019
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Meer interessante informatie over het wel en wee van de Nederlandse film lezen?
Meer anekdotes en tips en trucs over het maken van film in Nederland?
Lees het in:
'Buurman, wat doet u nu?'
Het onmisbare boek voor iedereen die van film houdt.
Hier verkrijgbaar:
https://parachute.vrijeboeken.com/book/9789082070422-buurman-wat-doet-u-nu.html
Abonneren op:
Posts (Atom)